Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Δείπνο για φίλους - Θέατρο Διόνυσος (17-01-2010)


Το έργο πραγματεύεται τις συζυγικές σχέσεις και ειδικότερα τη ζωή δύο ζευγαριών που τα ενώνει βαθειά φιλία και που ονειρεύονται να γεράσουν μαζί. Πίσω όμως από την ευχάριστη όψη των πραγμάτων κρύβονται η ανησυχία, η ταραχή, η αμφιβολία, μυστικά και προδοσίες. Ο Ντόναλντ Μάργκιουλις έγραψε μία ιδιαίτερα ευφρόσυνη κωμωδία πάνω σε ένα υπόστρωμα που τρίζει από αστάθεια και ταραχή.
Το βρήκα πολύ εύστοχο και πραγματικό. Σε όλα τα ζευγάρια που βιώνουν το έγγαμο βίο, είναι αναπόφευκτο να βιώνουν την ρουτίνα, την κούραση, την έλλειψη σεξ και όλα τα προβλήματα που συνεπάγονται από αυτά. Είναι πλέον στάση ζωής. Όπως πολύ εύστοχα λέει ο χωρισμένος (Γιωργίδης) στον φίλο του (Γραμματικόπουλος), ή θα γίνουμε όπως τους γονείς μας που πέθαναν στην προσπάθεια τους να λύσουν τα προβλήματά τους, ή θα συνεχίσω την ζωή όπως εγώ νομίζω ότι με γεμίζει καλύτερα.
Τελικά σε αυτό τον μίζερο κόσμο, όλοι μας για μια ευτυχία πολεμούμε. (… και δεν εννοώ την συνάδελφο).

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Μουσική για Χορό - Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου (13 – 01 – 2010)



Ήμουν εκεί. Απλά θα το χαρακτήριζα ως ένα ταξίδι στο κόσμο της κλασσικής μουσικής, σε ένα κόσμο με σεβασμό προς τα αισθήματα και την ιδιοσυγκρασία του ακροατή. Σε συνεπαίρνει, σε ταξιδεύει σε γεμίζει και στο τέλος γεμάτος ικανοποίηση επιστρέφεις, ήρεμος και ανανεωμένος.

Παραθέτω το πρόγραμμα διότι η επιλογή των κομματιών ήταν απόλυτα πετυχημένη.

Πρόγραμμα:Β.Τενίδης: Tarregiana Α. Χαραλάμπους: Έρως τας Αφροδίτας - μπαλέτο, ΕισαγωγήJohann Strauss Jr.: Zigeunerbaron (Βαρόνος Τσιγγάνος) - Εισαγωγή Πιτσικάτο Πόλκα
Wiener Blut, Εργ. 354 (Vienna Blood)
Fledermaus (Νυκτερίδα) - Εισαγωγή
Josef Strauss: Delirien, Εργ. 212
Κλείνω με ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Για 'σένα


Όπως είχα υποσχεθεί.

...

Όταν είμαστε μόνοι φοβάσαι,

Όταν σου μιλώ φοβάσαι,

Όταν σε αγκαλιάζω φοβάσαι

Όταν κάνομε έρωτα φοβάσαι

Δεν πειράζει. Πρέπει να με φοβάσαι για να

μην καταλάβεις ποτέ πόσο σε φοβάμαι εγώ

Γιατί τότε ξέρω πως θα σε χάσω.

(βρεγμένα όνειρα, στεγνές αλήθειες – Νίκος Συνατσάκης)


Πάντα είχα αυτή την παράξενη αντίληψη να θέλω να βιώνω την ποίηση. Καλά να πάθω.