Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Είμαστε φίλοι?



Μελετώντας το Λεξικό κατάφερα να εντοπίσω μια απλή αλλά ουσιαστική ερμηνεία του τι είναι φίλος. Δηλώνει την εντάξει ενός ατόμου στην ίδια κοινωνική ομάδα ή την σχέση που προκύπτει μετά από φιλοξενία.

Ως τέτοια ερμηνεία δεν μου είναι καθόλου παράξενο το γεγονός, ότι έχουν χρησιμοποιηθεί τόσα επίθετα για προσδιορίσουν την κατηγορία στην οποία θα εντάξουμε κάποιον φίλο. Άγνωστος, Άσπονδος, ‘Έμπιστος, Καλός, Πιστός, Πραγματικός, Πολύτιμος. Ένας φίλος είναι πάντα ευπρόσδεκτος και κατά γενική ομολογία είναι (σχεδόν πάντα) καλά νέα. Όπως έλεγαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι η φιλία είναι διπλή χαρά και μισή λύπη. Άνθρωπος ανίκανος να προσδιορίσει τους φίλους του είναι κοινωνικά νεκρός.

Στον φίλο η σχέση δεν προσδιορίζεται από το συναίσθημα. Δεν τον έχεις ερωτευτεί, δεν τρέφεις αγάπη. Είναι εκεί, έτοιμος να σε στηρίξει ,όχι από ιδιοτέλεια αλλά από ένα παράξενο αίσθημα αφοσίωσης. Η μεγαλύτερη όμως αρετή είναι ότι μπορείς να μοιράζεσαι με ένα φίλο όχι μόνο τις σκέψεις, το πόνο ή την χαρά αλλά το ίδιο σου το είναι. Με ένα πραγματικό φίλο μπορείς να μοιραστείς ακόμα και την σιωπή.

Η φιλία δεν δημιουργείται από συμβατική υποχρέωση, ούτε ορίζεται. Γεννιέται μεγαλώνει, δοκιμάζεται και μένει αθάνατη. Δεν ρωτάς αν κάποιος είναι φίλος. Το γνωρίζεις και ο καθένας μπορεί να απαντήσει για το εαυτό του.

Οπόταν δεν θα μπορούσα ποτέ να θεωρήσω ότι είμαι κατά 60% φίλος κανενός, όπως δεν μπορεί καμιά γυναίκα να είναι κατά 40% έγκυος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

πυρ, κατά βούληση