Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Μαύρο μαύρο και ακόμα λίγο πιο μαύρο



Τον τελευταίο καιρό όλα μου πάνε στραβά και ανάποδα. Είμαι γεμάτος θυμό, εκνευρίζομαι εύκολα και γενικά έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον. Παραδοσιακά είχα ένα πολύ καλά δομημένο πρόγραμμα. Τα πάντα στην θέση τους δουλειά, γυμναστήριο, φαγητό, δουλειά. Δεν χρειαζόταν να σκεφτώ τίποτα άλλο παρά το επόμενο ραντεβού στην λίστα. Χαρά μου προκαλούσε ότι μικρό ή ασήμαντο θα μπορούσε να ελκύσει την προσοχή μου.

Αυτές τις μέρες νιώθω τόσο μαύρα που ακόμα και το καλά δομημένο πρόγραμμα μου, έχει καταρρεύσει. Θέλω να φωνάξω, να ξεσπάσω να τα ισοπεδώσω όλα. Θέλω πάω κάπου μόνος χωρίς να βλέπω ή να ακούω κανένα. Τις τελευταίες μέρες έχω τσακωθεί με τόσο κόσμο, σε σημείο που ούτε ακόμα και αυτό ,δεν μου προσφέρει τίποτα

Τίποτα απολύτως, ένα κενό, ένα κενό μαύρο και άραχνο. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος αλλά δεν μπορώ να τα κρατήσω μέσα μου. Σιγά ,σιγά, νιώθω των εαυτό μου κομμάτι, κομμάτι να καταρρέει. Όσον και να θέλω να πειθαρχήσω αυτή την αισθηματική κατάντια δεν έχω πλέον τις δυνάμεις.

Προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε νέες δραστηριότητες όμως αυτές θέλουν ενέργεια και χρόνο και αυτή την στιγμή είμαι στο σκοτάδι. Νομίζω πως νιώθω το φως, αλλά δεν το βλέπω.

Δεν υπάρχει κάπου που μπορώ να με στείλω για format?

1 σχόλιο:

πυρ, κατά βούληση