Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Πρέπει

Νιώθω θυμό. Όμως δεν είμαι θυμωμένος. Νιώθω ότι για ακόμα μια φορά έχω επαναλάβει λάθη τα οποία έπρεπε να είχα αποφύγει. Είχα υποσχεθεί στο εαυτό μου ότι δεν θα τον έβγαζα από το απυρόβλητο για κανέναν και για κανένα λόγο. Στάθηκε αδύνατο. Έχει τον τρόπο της, το παραδέχομαι. Κάθε φορά που συναντιόμαστε υπόσχεται ο ένας στο άλλο ότι δεν θα παρασυρθούμε από τα συναισθήματά μας και θα παραμείνουμε φίλοι. Αυτό συνέβηκε τουλάχιστον τέσσερις φορές μέχρι σήμερα. Κάθε φορά που επιστρέφει συναντιόμαστε για να οριοθετήσουμε το μέτρο της φιλίας μας. Κάθε φορά το υπερβαίνουμε και παράλληλα υποσχόμαστε ότι με το που θα φύγει ξανά, θα το τερματίσουμε μια για πάντα. Η ίδια ιστορία και επαναλαμβάνεται.

Μήπως υπάρχει κάτι περισσότερο?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

πυρ, κατά βούληση