Την Κυριακή το πρωί δεν είχα όρεξη να πάω στο γραφείο και αποφάσισα να πάω στο Palm Beach για να περάσω τις ώρες μου στο γυμναστήριο. Όταν αναφέρομαι στο γυμναστήριο, εννοώ φυσικά εκείνο το χώρο που υπάρχουν όργανα εκγύμνασης και άλλα παρεμφερή όμως είναι ο τόπος όπου επιτρέπει στα διάφορα μέλη του club, να συνευρίσκονται, να αναπτύσσουν συζητήσεις και στο τέλος να γυμνάζουν το πνεύμα παρά το σώμα. Αν και οι συναντήσεις είναι εντελώς τυχαίες η συχνότητα με την οποία επισκεπτόμαστε το χώρο, δίνει την εντύπωση ότι είναι τακτικές και προγραμματισμένες.
Αυτή η Κυριακή δεν θα μπορούσε να διαφέρει εφόσον το πρωινό προσφέρεται. Λίγο πολύ όλοι θέλουν να χαλαρώσουν και όταν ο ύπνος δεν είναι επιλογή τότε ο συγκεκριμένος χώρος αποτελεί όαση. Μέχρι τις 09:00 οι γνωστοί, άγνωστοι φίλοι είχαν μαζευτεί και ο καθένας έδειχνε να ασχολείται με την εκγύμνασή του σώματος. Υποσυνείδητα όλοι περίμεναν εκείνον που θα έκανε την αρχή, ρίχνοντας μια ερώτηση κοινού ενδιαφέροντος. Δεν άργησε να έρθει. Σιγά, σιγά το γνωστό πηγαδάκι είχε σχηματιστεί ενώ δεν αργήσαμε τελικά να καταλήξουμε για πρόγευμα.
Κατά την διάρκεια του προγεύματος, ο κ. Χ, (ένας κύριος γύρω στα 50, σοφός στο πνεύμα, μεστός στα λόγια, αρκετά διακριτικός, και χαίρει εκτίμησης από όλους) ξεκίνησε μια ιδιόμορφη συζήτηση φιλοσοφικού περιεχομένου. Κύριο θέμα η υποκρισία. «Νομίζουμε ότι η υποκρισία είναι αρετή» ξεκίνησε να λεει.
«Η αδυναμία μας να προτάσσουμε τον πραγματικό μας εαυτό, οδηγεί στην τέχνη της υποκρισίας. Μας βοηθά να παρουσιάζουμε ένα προσωπείο ψεύτικο, που να καλύπτει τις αδυναμίες μας ή καλύτερα την ανικανότητά μας να συμβαλλόμαστε στην κοινωνία μακροπρόθεσμα. Η τέχνη της υποκρισίας λειτουργεί μόνο για την πρώτη εντύπωση. Όσο διαρκεί ένας καφές. Όμως οι επιπτώσεις που ακολουθούν τείνουν να είναι καταστροφικές».
Μπορώ να πω ότι απόλαυσα πάρα πολύ εκείνη την συζήτηση και παραθέτω πιο κάτω αυτές τις επιπτώσεις που είχαμε αναπτύξει.
Το πρώτο βήμα είναι η υποκρισία, βοηθά στο να κτίσουμε μια καλή βιτρίνα. Είναι λογικό ότι σε βάθος θα χρειαστεί να συντηρήσεις αυτό το ψεύτικο προσωπείο οπόταν αναπόφευκτα καταλήγεις στο ψέμα. Το ψέμα συντηρεί την βιτρίνα αλλά όμως οδηγεί στην εκμετάλλευση, διότι προφανώς όταν κτίζεις πάνω σε ψέμα κάποιος πρόκειται να κερδίσει εις βάρος του άλλου. Αυτή του είδους η σχέση που δημιουργείται δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί τίποτα άλλο από λυκοφιλία. Αναπόφευκτα όταν λάμψει η αλήθεια τότε μπορείς να αντιληφθείς το μέγεθος της κοροϊδίας που πάντα αφήνει μια πικρή γεύση απογοήτευσης. Αναπόφευκτα ο προδομένος καταφεύγει στην κακία ώστε να νιώσει δικαιωμένος ενώ ο «άδικος» καταφεύγει επίσης εκεί για προστασία. Εξού και η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο.
Ενδιαφέρον ε?
Αυτή η Κυριακή δεν θα μπορούσε να διαφέρει εφόσον το πρωινό προσφέρεται. Λίγο πολύ όλοι θέλουν να χαλαρώσουν και όταν ο ύπνος δεν είναι επιλογή τότε ο συγκεκριμένος χώρος αποτελεί όαση. Μέχρι τις 09:00 οι γνωστοί, άγνωστοι φίλοι είχαν μαζευτεί και ο καθένας έδειχνε να ασχολείται με την εκγύμνασή του σώματος. Υποσυνείδητα όλοι περίμεναν εκείνον που θα έκανε την αρχή, ρίχνοντας μια ερώτηση κοινού ενδιαφέροντος. Δεν άργησε να έρθει. Σιγά, σιγά το γνωστό πηγαδάκι είχε σχηματιστεί ενώ δεν αργήσαμε τελικά να καταλήξουμε για πρόγευμα.
Κατά την διάρκεια του προγεύματος, ο κ. Χ, (ένας κύριος γύρω στα 50, σοφός στο πνεύμα, μεστός στα λόγια, αρκετά διακριτικός, και χαίρει εκτίμησης από όλους) ξεκίνησε μια ιδιόμορφη συζήτηση φιλοσοφικού περιεχομένου. Κύριο θέμα η υποκρισία. «Νομίζουμε ότι η υποκρισία είναι αρετή» ξεκίνησε να λεει.
«Η αδυναμία μας να προτάσσουμε τον πραγματικό μας εαυτό, οδηγεί στην τέχνη της υποκρισίας. Μας βοηθά να παρουσιάζουμε ένα προσωπείο ψεύτικο, που να καλύπτει τις αδυναμίες μας ή καλύτερα την ανικανότητά μας να συμβαλλόμαστε στην κοινωνία μακροπρόθεσμα. Η τέχνη της υποκρισίας λειτουργεί μόνο για την πρώτη εντύπωση. Όσο διαρκεί ένας καφές. Όμως οι επιπτώσεις που ακολουθούν τείνουν να είναι καταστροφικές».
Μπορώ να πω ότι απόλαυσα πάρα πολύ εκείνη την συζήτηση και παραθέτω πιο κάτω αυτές τις επιπτώσεις που είχαμε αναπτύξει.
Το πρώτο βήμα είναι η υποκρισία, βοηθά στο να κτίσουμε μια καλή βιτρίνα. Είναι λογικό ότι σε βάθος θα χρειαστεί να συντηρήσεις αυτό το ψεύτικο προσωπείο οπόταν αναπόφευκτα καταλήγεις στο ψέμα. Το ψέμα συντηρεί την βιτρίνα αλλά όμως οδηγεί στην εκμετάλλευση, διότι προφανώς όταν κτίζεις πάνω σε ψέμα κάποιος πρόκειται να κερδίσει εις βάρος του άλλου. Αυτή του είδους η σχέση που δημιουργείται δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί τίποτα άλλο από λυκοφιλία. Αναπόφευκτα όταν λάμψει η αλήθεια τότε μπορείς να αντιληφθείς το μέγεθος της κοροϊδίας που πάντα αφήνει μια πικρή γεύση απογοήτευσης. Αναπόφευκτα ο προδομένος καταφεύγει στην κακία ώστε να νιώσει δικαιωμένος ενώ ο «άδικος» καταφεύγει επίσης εκεί για προστασία. Εξού και η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο.
Ενδιαφέρον ε?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
πυρ, κατά βούληση